‘Nu ben ik een vliegerkind'

Nynke (39) is moeder van Aris (5) en Tyas (1). Aris zit in groep 1 van de Hoogvlieger. Hij staat in een hoekje te praten met één van de andere kinderen van school. Zichtbaar op zijn gemak kijkt hij nieuwsgierig om zich heen wat er op deze open middag allemaal gebeurt. In het keukentje wordt pannenkoekenbeslag gemaakt. Hij gaat even kijken en brengt de servetjes naar buiten. Het is prachtig weer en de kinderen uit de bovenbouw zijn al lekker aan het bakken.

Nynke kijkt trots naar haar zoon en vertelt waarom zij als ouders voor deze nieuwe school hebben gekozen. ‘We hebben verschillende scholen in de omgeving bezocht om een idee te krijgen welke school het beste bij Aris én bij ons zou passen.

 

Zelf ben ik voorstander van openbaar onderwijs. Ik vind het goed als de school voor iedereen toegankelijk is en kinderen op een brede manier kennismaken met de wereld en niet vanuit één standpunt. Op het moment dat we hier met Aris kwamen kennismaken en rond keken zagen we hoe hij zich meteen op zijn gemak voelde. Hij zei ook direct “Hier ga ik naar school”. De persoonlijke rondleiding zorgde dat we alle vragen konden stellen die we maar wilden.’

Hij wilde thuis ook een takenbord

‘Vanaf de eerste dag gaat hij met heel veel plezier naar school en komt hij met een glimlach weer thuis. Op school wordt gewerkt met een takenbord met week- en dagtaken. Voor hem volkomen logisch maar voor ons nog wel even nieuw. In de periode dat school tijdens corona dicht was wilde hij thuis ook een takenbord. Dus hebben we een bord met magneten gemaakt. Als hij dan klaar is met zijn weektaken dan roept hij steevast ‘Nu ben ik een vliegerkind’. Kinderen leren al vroeg zelfstandig werken. Ik vind het echt opvallend hoe ze al zo jong leren om alleen en samen te werken en ook om hulp te vragen. De overgang van peuters naar kleuters gaat heel natuurlijk omdat de peuters en kleuters al zo aan elkaar gewend zijn.’  

Typisch de Hoogvlieger

‘Ik werk in de zorg en heb daar te maken met gezinnen met specifieke problemen. Dan weet je dat niet alles vanzelfsprekend is. Hier krijgt mijn zoon de ruimte om te groeien en veel te ontdekken. Kinderen letten ook echt op elkaar. Zo pakte een meisje uit groep 5 de hand van een kleuter om samen naar binnen te gaan. Zo helpen kinderen elkaar als het nog een beetje spannend is. Dat is voor mij typisch de Hoogvlieger. Mijn advies aan andere ouders is dan ook, ga overal rustig kijken en kies de school die past bij jouw kind.’